Monitoring nietoperzy

Zgodnie z zapisami aneksu do raportu środowiskowego Zarządzający Lotniskiem Warszawa/Modlin ma obowiązek publikować wyniki badań na stronie internetowej.

Poniżej znajduje podsumowanie dotychczasowych badań oraz wyniki badań nietoperzy na lotnisku Warszawa/Modlin i na terenach przyległych w poszczególnych latach.

Porealizacyjny monitoring ewentualnego wpływu Portu Lotniczego Warszawa/Modlin na nietoperze prowadzony jest od czasu otwarcia lotniska w 2012 roku. Podsumowując uzyskane dotychczas wyniki można stwierdzić co następuje:

1. Liczebność kolonii rozrodczej nocka dużego Myotis myotis, której schronienie znajduje się w tunelu tzw. Lunety Sowińskiego, jest stabilna i utrzymuje się na poziomie ok. 100 dorosłych samic. Sukces rozrodczy jest trudny do ocenienia, wydaje się jednak, że co roku pewna liczba młodych uzyskuje samodzielność.
2. Podziemia Lunety Sowińskiego i chodniki kontrminowe na jej przedpolu są wykorzystywane przez nietoperze sześciu (przynajmniej) gatunków jako miejsce zimowania. Liczba zimujących zwierząt jest zmienna, co jest sytuacją typową we wszelkich dobrze izolowanych, „ciepłych” obiektach wobec wysokich temperatur panujących ostatnio w okresie zimowym. W roku 2015 w poternie Lunety miał miejsce pożar, co zmusiło nietoperze do opuszczenia schronienia. Nie spowodowało to trwałego porzucenia zimowiska przez zwierzęta, widać jednak, że to nie funkcjonowanie lotniska, ale wandalizm stanowi obecnie największe zagrożenie dla zimujących nietoperzy.
3. W roku 2012 prowadzono na drodze startowej poszukiwania nietoperzy, które mogły być ofiarami kolizji z samolotami (raz w miesiącu, najczęściej w godzinach 2.00 – 4.00). Martwych nietoperzy nie znaleziono, jednak rok później uzyskano informację o znalezieniu przy drodze startowej dwóch martwych borowców wielkich Nyctalus noctula. W późniejszym okresie zaniechano tych kontroli z uwagi na bardzo niewielką liczbę operacji lotniczych w porze nocnej.
4. Aktywność echolokacyjna nietoperzy w okresie letnim jest na terenie lotniska zmienna i zależy prawdopodobnie głównie od miejscowych pojawów owadów i panujących warunków pogodowych (zwłaszcza kierunku wiatru). Oświetlenie okolic terminala zwabia zapewne owady i – co za tym idzie – polujące na nie nietoperze latających wysoko gatunków, jednak przy braku operacji wykonywanych nocą nie stanowi to dla zwierząt zagrożenia.
5. Wraz z uruchomieniem lotniska nietoperze nie straciły zapewne jakichś ważnych żerowisk takiego rodzaju, którego by im nie zapewniały okoliczne tereny. Badania radiotelemetryczne wykazały, że część osobników z letniej kolonii w Lunecie Sowińskiego żeruje w lasach położonych na północ od lotniska, część zaś poszukuje pożywienia po drugiej stronie Wisły. Spośród zwierząt lecących na północ niektóre przecinały drogę startową (i te w przypadku operacji wykonywanych o zmierzchu lub o świcie mogłyby być narażone na kolizje z samolotami), część zaś nawet przed uruchomieniem lotniska omijała jego teren lecąc wzdłuż wschodniego ogrodzenia.